De Japan reis 2024 is weer voorbij! De afgelopen weken vertoefden Dmitri, Laura en Maarten in Japan om daar te trainen in Hombu dojo, het aikido hoofdkwartier. En natuurlijk ook om een beetje toerist te spelen. Hieronder lees je hun reisverslag.
Kun je geen genoeg krijgen van dit soort reisverslagen? Ook het verslag van de Japan reis 2020 is nog te vinden op onze website: Japanreis 2020
31 januari
Laura en Maarten zijn in het holst van de nacht opgestaan en naar Schiphol gebracht. Na een vlotte gang langs de controle zijn ze op hun vlucht naar Londen gestapt, om vanaf daar door te vliegen naar Tokyo, waar ze in de vroege ochtend aan zullen komen. Dmitri volgt een dagje later.
1 februari
Voor de ochtend voorbij is staan Laura en Maarten bepakt en bezakt te wachten op de trein naar het centrum van Tokyo. Ze dragen kilo’s aan souvenirs en 3 aikido pakken per persoon bij zich. Inchecken kan pas in de middag, dus na hun spullen in een kluisje ondergebracht te hebben gaan ze Shinjuku onveilig maken.
Shinjuku is een drukke stadswijk in het westen van Tokyo, waar onder andere het gemeentehuis, de Meiji-schrijn en hombu dojo zich bevinden. Net ten zuiden, in Shibuya, vindt men de welbekende voetgangerskruising en het station waar de hond Hachiko trouw op zijn baasje wachtte.
Vanaf het torenhoge gemeentehuis heb je (gratis!) een prachtig uitzicht over de metropool, en de Meiji-schrijn vormt een oase van rust in de verder zo gejaagde stad.
Na deze eerste toeristische activiteiten kunnen Laura en Maarten inchecken in het appartement wat hun thuis gaat zijn de komende anderhalve week, precies op tijd om de lessen van Fujimaki-sensei en Kobayashi-sensei mee te pikken.
2 februari
De wekker gaat om 5:30, na kort opfrissen en een onigiri melden Laura en Maarten zich voor de eerste les van de dag, van Dojo-cho (de achterkleinzoon van de grondlegger). Daarna volgt een les van Katsurada-sensei, waar Maarten met een van de uchi-deshi mag trainen. Zoals gebruikelijk de komende dagen is het daarna tijd voor een grote kom Gyu-don (rijst met rundvlees en ui) en een dutje van een uur of twee om het lichaam de kans te geven te herstellen.
De derde les, van Seki-sensei is een eerste weerzien, met de Italiaanse Gianfranco, die Maarten 4 jaar geleden meenam naar een onsen. Ook de vierde les, wederom van Dojo-cho, is een weerzien, dit keer met de Finse Konstas, die ook net terug is in Tokyo.
3 februari
Na de vliegende start gisteren gaan we meteen verder in hetzelfde ritme. Inmiddels is ook Dmitri gearriveerd. De dag begint wederom met les van Dojo-cho, op een overvolle mat. Helaas wordt op dit moment hombu-dojo verbouwd, wat betekent dat “de zaal” op de 3e etage niet beschikbaar is en we het met de kleinere zalen op de 2e en 4e etage moeten doen. Het goede nieuws is dat er airco-systemen komen waardoor de boel in de zomer hopelijk beter uit te houden is!
De tweede les is van Mori-sensei, die zoals altijd nadruk legt op het bewaren van de center-lijn. De twee avondlessen zijn van Sugawara sensei, en vormden het weerzien met de Duitse Guenter, die Maarten 17 jaar geleden wegwijs maakte tijdens zijn eerste bezoek aan Hombu, en nog altijd trouw in Hombu traint.
4 februari
Zondag is altijd een trage dag in Hombu-dojo, met maar twee lessen: Kanazawa-sensei en Dojo-cho. Daarna spoedden Laura en Maarten zich naar de nabijgelegen havenstad Yokohama, waar een van Maarten zijn oud klasgenoten woont, evenals haar moeder, Michiyo-san. Michiyo-san heeft enkele jaren geleden de kalligrafie voor de kamiza van de dojo gemaakt.
We worden getrakteerd op een ontzettend gezellige dag, vol lekker eten en een minder typische blik op Japan. Zo doen we onder andere de Cupnoodle-factory aan, een museum wat verteld over de geschiedenis van het bedrijf Nisshin, wat het overgrote deel van de instant-noodles ter wereld maakt. Ook vanuit de Yokohama Landmark Tower heb je een prachtig uitzicht over de stad, en in de verte zien we zelfs het gemeentehuis van Shinjuku weer liggen.
6 februari
Gisteravond begon het te sneeuwen, waardoor er de laatste les slechts 11 mensen op de mat stonden! Bijzondere ervaring en een super gave les van Yokota-Sensei. Ook betekent het sneeuw schuiven in de ochtend. Iets wat men in Japan plichtsgetrouw meteen doet. Laura komt precies op het juiste moment de dojo uit om de Ueshiba familie te assisteren en wordt daarvoor hartelijk bedankt door Dojo-cho.
Na een volle dag met lessen van Dojo-cho, Irie-sensei, Sakurai-sensei en Osawa-sensei, is het eindelijk tijd voor wat sociale activiteiten! Er is op dit moment een Duits(talig)e invasie in Hombu, met vier jongvolwassenen die voor enkele maanden zijn neergestreken in Tokyo om zichzelf in het zweet te kunnen werken. Samen met een van hen, de Duitse Vessa, gaan we traditie getrouw okonomiyaki eten en daarna door voor karaoke!
De selectie liedjes is soms wat willekeurig, maar tot vreugde van Vessa is het Duitse 99 Luftballons bijvoorbeeld gewoon te vinden. Laura en Maarten doen of ze in de keuken staan, en Dmitri gaat los op wat rock klassiekers. Hoewel in het begin onwennig komt iedereen daarna los en wordt het een heus feestje!
9 februari
We zijn een week in Hombu, en gewend aan het ritme. Maarten krijgt de kans om met de derde van de vier uchi-deshi te trainen en de lessen gaan zich vanaf nu herhalen. Er is echter een verrassing: we moeten helaas de les van Miyamoto-sensei missen, die moet naar de VS om een stage te geven. Zijn les wordt vervangen door niemand minder dan Suzuki-sensei!
Op een afgeladen en veel te kleine mat zien we hoe hij met net zoveel energie en passie les staat te geven als dat hij op een stage doet. Ontzettend gaaf om bij te zijn! Ook draaien we nog weer even een was, zodat onze pakken schoon ingepakt kunnen worden. Dit weekend hebben we een korte intermezzo voor we volgende week weer verder trainen.
12 februari
Het is niet alleen maar afzien deze reis. Na een aantal dagen hard trainen volgt er ook plezier. Dmitri, Laura en Maarten zijn de afgelopen dagen afgereisd naar het bergdropje Hakone. Het gebied rondom Hakone staat bekend om twee dingen: natuurlijke heet waterbronnen (met bijbehorende onsen – publieke baden) en een prachtig uitzicht op Fuji-san, veruit de bekendste en mooiste berg van Japan.
Wat men kan zien van Fuji-san is erg afhankelijk van het weer, en dat kan per uur verschillen. Na een eerste voorzichtige glimps tussen de wolken door, verschijnt Fuji-san op dag twee in alle overtuiging. Precies op dat moment maken we de “golden circle” – een tocht met boot, kabelbaan en kabeltrein, die een uitzicht biedt op Fuji-san dat niet te evenaren is. Ook eten we de typische in zwavelwater gekookte eieren van Owakudani, en worden Laura en Maarten geïnterviewd door een Japanse youtuber (link volgt).
De trip kwam precies precies op het moment dat de lichamen begonnen te protesteren, en dankzij het heilzame bronwater gaan Laura en Maarten morgen weer vol goede moed verder! Dmitri reist al vast verder naar het westen.
14 februari
Valentijnsdag, in Japan op geheel eigen wijze gevierd (daar schrijven we nog wel een keer over…), maar voor ons belangrijker: weer een volle trainingsdag, met lessen van onder andere Sasaki-sensei, die elk jaar naar Nederland komt, en Kuribayashi-sensei, die elk jaar naar België komt.
Onze (vele) aanwezigheid lijkt op te gaan vallen, we hoeven lang niet altijd meer te zoeken naar een partner, we worden steeds vaker benaderd door Japanners die met ons willen trainen. Ook mag Maarten twee keer uke zijn voor de leraar.
Ondertussen gebruikt Laura de tijd ook om de toeristische kant van Tokyo te bewonderen, zo bezoekt ze de keizerlijke tuinen (zie foto).
15 februari
De laatste volle dag trainen voor ons dit jaar. Na de twee ochtendlessen van Dojo-cho en Osawa-sensei eten we snel weer een grote kom Gyu-don. De bediening is voor het eerst in bijna 2 weken geëmancipeerd genoeg om te controleren dat de extra grote kom voor Maarten bestemd is, in plaats van deze routinematig voor de neus van de man te zetten.
Na de zware brunch volgt dit maal geen dutje (dat zal ons nog duur komen te staan), maar reizen we af naar TeamLab Borderless, een digitaal museum waar men met licht (en soms geluid) bijzondere ervaringen creert (zelfs de filmpjes doen het geen eer aan). Dmitri, Emma en Jeffrey bezochten dit al vier jaar geleden, en ook wij moeten toegeven dat het een onbeschrijfelijk gave ervaring is! Al zegt een beeld meer dan duizend woorden, ook het beeldmateriaal valt in het niet bij een persoonlijk bezoek.
Na TeamLab Borderless spoedden we ons terug naar Shinjuku om een hapje te eten, de pakken op te halen en af te reizen naar Shinagawa voor de laatste lessen deze reis van Kumazawa-sensei in haar eigen dojo – Sanshinkai. 4 jaar geleden begonnen we onze reis op deze manier, dit keer sluiten we het aikido deel ermee af.
18 februari
De laatste paar dagen brengen ook Laura en Maarten door in het westen, in de omgeving van Kyoto. Ze doen onder andere de bekende Fushimi-Inari schrijn aan, met haar honderden oranje poorten. Ook Ginkakuji, de zilveren pagoda, omgeven door een prachtige tuin vol weelderig mos, en het sake-museum van Gekkeikan doen zij aan. Hoewel het nog te vroeg is voor de kersenbloesem, kunnen we wel volop genieten van de pruimenbloesem die reeds in bloei staat. Pruimenbomen zijn over het algemeen wat kleiner en wat minder sprookjesachtig, maar de bloesem zelf is er niet minder om.
En daarmee komt er een einde aan de Japan reis 2024!